ΑΕΙΝ ΕΛΛΗΝ

Οὐ καταισχυνῶ τά ὅπλα τά ἱερά, οὐδ' ἐγκαταλείψω τόν παραστάτην ὄτῳ άν στοιχήσω· ἀμυνῶ δέ καί υπέρ ἰερῶν καί ὁσίων καί μόνος καί μετά πολλῶν. τήν πατρίδα οὐκ ἐλάσσω παραδώσω, πλείω δέ καί άρείω ὅσης άν παραδέξωμαι. καί εὐηκοήσω τῶν ἀεί κραινόντων εμφρόνως, καί τοῖς θεσμοίς τοῖς ἰδρυμένοις πείσομαι καί κρινόντων, καί τοῖς θεσμοίς τοῖς ἰδρυμένοις πείσομαι καί ούστινας άν άλλους τό πλῆθος ἰδρύσηται ὁμοφρόνως·καί ἀν τις ἀναιρῇ τούς θεσμούς ή μή πείθηται οὐκ επιτρέψω, ἀμυνῶ δέ καί μόνος καί μετά πολλῶν. καί ἰερά τά πάτρια τιμήσω. ἰστορες τούτων Άγλαυρος, Ενυάλιος, Άρης, Ζεύς, Θαλλώ, Αυξώ, Ηγεμόνη.

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2016

Οι λεγόμενοι «ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΙ»

 
 
Οι οπλίτες που αποτελούσαν την σωματοφυλακή / φρουρά των Σπαρτιατών βασιλέων και στη μάχη πολεμούσαν δίπλα του, λέγονταν «ιππείς». Επρόκειτο για τιμητικό τίτλο σε ανάμνηση των αρχαϊκών χρόνων (8ος έως 6ος αιών) που αποτελούσαν ένα ιππικό σώμα το οποίο εν συνεχεία εξελίχθη στο να μάχεται πεζή μετά την οπλιτική επανάσταση και την καθιέρωση της φάλαγγος.   
Επικεφαλής των «Τριακοσίων» ήσαν οι τρεις «Ιππαγρέτες» τους οποίους επέλεγαν οι Έφοροι από τους γενναιότερους των ανδρών ηλικίας 30 περίπου ανδρών. Είς έκαστος των «Ιππαγρετών» επέλεγε εν συνεχεία 100 άνδρες που έθετε υπό την ηγεσία του. Οι «Ιππαγρέτες» ήσαν και οι κατ’ έθιμον κριτές όσων Σπαρτιατών  διαγωνίζονταν στα διάφορα τοπικά αθλητικά και πολεμικά αγωνίσματα. Η μη επιλογή στους «Ιππείς» ή «Τριακοσίους» δεν σήμαινε ωστόσο ότι σε κάποια επόμενη κρίση δεν θα γινόταν ο ενδιαφερόμενος για αυτή την τιμητική θέση Σπαρτιάτης δεκτός από τους «Ιππαγρέτες».   
Από τα ανωτέρω γίνεται σαφές ότι οι «Ιππείς» ή «Τριακόσιοι» αποτελούσαν το επίλεκτο σώμα του Σπαρτιατικού στρατού και η συμμετοχή στις τάξεις τους αποτελούσε την ανώτατη στρατιωτική τιμή για τον κάθε ενήλικα Σπαρτιάτη πολίτη.   
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου