ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Η Αττική υπέφερε από αρχαιοτάτων χρόνων από κατακλυσμούς. Σύμφωνα με την Ελληνική Αρχαιολογία στην Ελλάδα συνέβησαν τρεις Κατακλυσμοί, του Ωγύγου, Δαρδάνου και Δευκαλίωνος:

1/ Κατακλυσμός του Ωγύγου.

Ο πρώτος Κατακλυσμός συνέβη βασιλεύοντος του Ωγύγου και γι’ αυτό πήρε το όνομα του. Τότε πλημμύρισε η Αττική και οι κάτοικοι της, άλλοι μεν επνίγησαν και άλλοι – όσοι πρόλαβαν – την εγκατέλειψαν.
Τούτο συνέβη διότι ο Κηφισός ποταμός πλημμύρισε και έπνιξε την Αττική και την Βοιωτία [Παυσ. Βοιωτικά Ε’ 1 και Η’, Σχόλ. Απόλλων. Γ’1177 κ.α.] Λέγουν δε ότι τότε εφάνη σημείο παράξενο στο δίσκο της Αφροδίτης, επειδή μετεβλήθη και η διάμετρος και το σχήμα και το χρώμα και η τροχιά της. Όθεν ο Freret νομίζει ότι το παράδοξον ουράνιο σώμα ήτο κάποιος κομήτης και όχι η Αφροδίτη, και μάλιστα στην διατριβή του τεκμηριώνει ότι ήτο εκείνος ο κομήτης που εφάνη και το 1680 {Κάστωρ παρ’ Αυγουστίν. Πολ. Θ’ . θ’ Ιη’. Ή Υπομνήματ. Ακαδ.τόμ. Ι’ σελ. 357} υποθέτουν ότι αυτός ο κομήτης πέρασε πολύ κοντά στη Γη, ή ότι μέρη τούτου χτύπησαν τη Γη και δημιούργησαν πελώριο παλιρροϊκό κύμα, το οποίον προξένησε ασύλληπτη καταστροφή. Πιθανολογούν δε ότι εξ αιτίας αυτής της φυσικής καταστροφής εξηφανίσθη ο Προκατακλυσμιαίος Αιγαιατικός Πολιτισμός.
Ο Κατακλυσμός του Ωγύγου χρονολογείται την Ογδόη Εποχή, δηλαδή πριν 25.000 περίπου χρόνια (25.000 χρόνια Προ Εποχής). Ο Κατακλυσμός του Ωγύγου συνέβη κατά το 37ον έτος της βασιλείας του Ωγύγου. Ο Κατακλυσμός αυτός δημιούργησε τέτοια καταστροφή ώστε άφησε ένα μεγάλο ιστορικό κενό μέχρι του Κέκροπος, ο οποίος εβασίλευσε πολύ βραδύτερον. Στην μετακατακλυσμική εποχή αγνοείται τι συνέβη στην Αττική Ο Ωγύγος είχε γυναίκα την Θήβην θυγατέρα του Διός και εγέννησεν εξ αυτής τον Ελευσίνα και τις Πραξιδίκες.
Μερικοί λέγουν και κάποιον Κάδμον, προς λύπην των φοινικιστών που τον θέλουν να κατάγεται από τους Γεφυραίους Φοίνικες, ενώ σε κάθε περίπτωση ήτο αναμφισβήτητα Ελλην. Πολύ πιθανόν ο Ωγύγος να ήτο και βασιλεύς της Βοιωτίας [Ευσελ. Χρονικ. Θεόφιλ. Εν Αυτολυκ.Γ’ 399] Ο Ελευσίν έκτισε την Ελευσίνα και έμεινε εκεί μετά τον κατακλυσμό. [Που να ήξερε όμως πως θα καταντούσε η πόλη του εξ αιτίας της αλόγιστης συγκέντρωσης των βιομηχανιών και της αβελτηρίας των διαφόρων κυβερνήσεων για τον ιερό τόπο της Γαίας-Μητέρας(Δήμητρας).] Όμως υπήρχε και άλλη κωμόπολις με το όνομα Ελευσίνα και Αθήναι στην Βοιωτία, πλησίον της Κωπαίδος λίμνης, τις οποίες έπνιξε η λίμνη όταν συνέβη μεγάλη πλημμύρα επί βασιλείας του Κέκροπος.

2/ Κατακλυσμός του Δαρδάνου.

Κατά τον Βιργίλιο και Πλάτωνα ο Δάρδανος ήτο γιός του Κόρυθος και εκ της Ιταλίας. Αλλά ο Κόρυθος ήτο Αρκάς και τον συγχέουν με τον Δία. Άρα ο Δάρδανος ήτο γιος του Διός. Ο Παυσανίας αναφέρει ένα δήμο των Τεγεατών Κορυθείς. Να σημειωθεί ότι το έθιμα, οι θεοί , τα ονόματα και η γλώσσα των Τρώων ήσαν Πελασγικά, όμοια με αυτά των Αρακάδων. Για τον κατακλυσμό αυτό γνωρίζουμε ότι συνέβη μεγάλη πλημμύρα και σκέπασε τις πεδιάδες της Αρκαδίας και τα όρη δεν ήσαν ικανά να διαθρέψουν τους εκγατοίκους. Όθεν έμεινεν εκεί μόνον ο Δίμας με μέρος των κατοίκων.
Ο Δάρδανος και Ιασίων λαβόντες τους άλλους Αρκάδες πέρασαν στην Σαμοθράκη και έκτισαν ναόν των μεγάλων θεών. Επειδή δε η Σαμοθράκη δεν ήτο ικανή να τους διαθρέψει, διότι ήτο άκαρπος, έμεινεν εκεί μόνον ο Ιασίων με μερικούς άλλους, ο δε Δάρδανος επέρασε με τους υπολοίπους στην Ασία. Με αυτό συμφωνούν και οι γενεές, διότι ο Δάρδανος ήτο μίαν γενεά μεταγενέστερος του Πάλλαντος, έχων γυναίκα αυτού την θυγατέρα του Πάλλαντος. Από το γένος του Δαρδάνου ως την γενεά του Έκτορος μεσολαβούν επτά γενεές. Άρα ο Δάρδανος πήγε πολύ προ του Τρωικού Πολέμου στην Ασία και είναι προπάτωρ των Τρώων, οι οποίοι ήσαν επίσης Έλληνες, πριν εκβαρβαρισθούν αργότερον. Ο Κατακλυσμός του Δαρδάνου συνέβη το 9.000 περίπου χρόνια Π. Ε

3/ Κατακλυσμός του Δευκαλίωνος.

Ο Δευκαλίων ήτο Έλλην, γιος του Προμηθέως και της Κλυμένης θυγατρός του Άτλαντος. Η καταγωγή του δε ήτο εκ Πελοποννήσου.
Επειδή οι απόγονοι των Τιτάνων ήσαν ασεβείς και κακούργοι, όπως και οι πρόγονοι τους, απεφάσισεν ο Ζευς να εξολοθρεύσει το γένος τούτο.. Στο συμβούλιο που έγινε βρήκε ομοφώνους όλους τους θεούς. [Το γεγονός τούτο δηλώνει την δημοκρατική αντίληψη της Ελληνικής Θρησκείας πριν μας επιβληθεί το ανατολικό δόγμα] Μαθών τούτο ο Προμηθεύς , ειδοποίησε το Δευκαλίωνα πώς να σωθεί αυτός και η γυναίκα του Πύρρα, επειδή ήσαν ευσεβείς και δίκαιοι, αλλά και επειδή η Πύρρα ήτο εξαδέλφη του. Όθεν κατασκευάσας πλοίον, εκλείσθη εντός αυτού με την Πύρραν . Μετά ταύτα έβρεξε ο Ζευς ραγδαίως, και έπνιξε τα περισσότερα μέρη της Ελλάδος μετά πάντων των ζώων και ανθρώπων, εκτός ολίγων τινών, οι οποίοι επρόλαβαν να φύγουν προς τα υψηλά όρη. Ο Δευκαλίων περιπλέων εννέα ημερονύκτια στα ύδατα , εξήλθε στον Άθωνα, ή στην Δωδώνην, ή τέλος σύμφωνα με την κοινή παράδοση στον Παρνασσόν και εθυσίασαν στον Φύξιον Δία. Τότε ο Ζευς έπεμψε τον Ερμήν να του ειπεί να του ζητήσει ό,τι θέλει, κι’ αυτός εζήτησεν ανθρώπους. Τότε του είπεν ο Ζεύς να ρίπτουν πέτρες πίσω τους και θα βγαίνουν άνθρωποι. Και πράγματι , εκ των λίθων του Δευκαλίωνος έβγαιναν αρσενικοί και εκ της Πύρρας θυλικά. Έτσι αποικίσθη και εκπολιτίσθη και πάλι η Ελλάς. Δια τούτο ο λα-ός ονομάσθη «λάας» εκ της ρίζας «λα» που σημαίνει λίθος. Ο Πίνδαρος λέγει αυτόν λίθινον γένος [Ωγυγία τομ. Δ’, Αθανάσ. Σταγειρίτης, Εκδ. Ελευθέρα Σκέψις, Αθήνα].